Wat is het?

Een geavanceerde methode om een kunstgebit te laten afsteunen op de resterende tanden en kiezen of wortels. Normaal wordt dit gedaan met behulp van ankertjes, maar deze zijn vaak wel enigszins zichtbaar en zitten ook wat losser.

Een bekende vorm van een precisie koppeling (verankering) is een zogenaamd slotje. Bij een slotje zit één deel vast aan een gekroonde tand of kies en het andere deel dat daarin past, zit vast aan het frame. Het frame schuift dan op die manier in het slotje. Het slotje zit doorgaans aan de binnenkant van de tanden en kiezen en is dus niet vanaf de buitenkant zichtbaar. Voor een slotje moet er wel een kroon of brug gemaakt worden en de wortels voldoende stevig zijn om de krachten te weerstaan.

Een andere vorm is de zogenaamde staaf-huls constructie of ook wel steg genoemd. Er wordt een staaf op twee wortels geplaatst en het kunstgebit klikt daar dan op. Deze methode is tegenwoordig vooral veel gebruikt bij implantaten. In het geval van implantaten moeten J-codes gebruikt worden.

Wat is inbegrepen?

• De extra afdruktechnieken die vaak nodig zijn.
• Plaatsen van het frame in het slotje en instructies hoe dit te gebruiken.

Wat is niet inbegrepen?

1. Het kroon- en brugwerk wat nodig is.
2. De (extra) tandtechniekkosten van deze methode. Deze mag de tandarts 1 op 1 doorberekenen.

Bijzonderheden

Dit is een toeslag die alleen bij de volgende kunstgebitten gerekend mag worden: P003, P004, P020, P021 en P022.